Kondensacja, zagęszczenie kości jest niezwykle istotne dla powodzenia wszczepienia implantów. Zwłaszcza jeśli są to zęby trzonowe w szczęce gdzie kość w tylnej części wyrostka jest dość gąbczasta.

U pacjentów z kością o gęstości D3 lub D4 istotnym elementem zabiegu implantacji jest zagęszczenie kości w łożu implantu.

Dzięki wykonaniu kondensacji kości możemy uzyskać wyższą wartość stabilizacji pierwotnej (primary stability) mierzonej w jednostkach ISQ (Implant Stability Quotient, powinna ona być na poziomie 60 - 80 ISQ), co przyczynia się do uzyskania:

• odpowiedniej ilości czasu na wytworzenie się nowej kości wokół implantu,
• wytworzenie się odpowiedniego poziomu stabilizacji wtórnej (secondary stability).

Biorąc pod uwagę w/w cechy i fakt, że prawdopodobieństwo utraty implantu jest wysokie w przypadku gdy poziom stabilizacji pierwotnej jest niski, zagęszczenie/kondensacja kości prowadzi do zwiększenia bezpieczeństwa zabiegu i przewidywalności zabiegu.

Kość to tkanka, którą można modelować do pożądanego kształtu i zagęszczać dokładnie w wybranym miejscu. Wykorzystuje się w tym celu osteotomy. Procedura ta wymaga dokładnej znajomości gęstości kości w miejscu zabiegowym.

Kość o gęstości typu D3 i D4 najlepiej nadaje się do zagęszczania beleczek kostnych, zwłaszcza w tylnej części szczęki.

Jeżeli kość wyrostka jest w pełni zachowana i ma dużą gęstość, użycie tradycyjnych ręcznych osteotomów do przygotowania łoża implantu, nie stanowi problemu.

Jednak kiedy kość wyrostka ma niską gęstość i jest w stanie resorpcji, usunięcie części kości może stanowić zagrożenie dla przetrwania implantu.

W takim wypadku najlepszym rozwiązaniem jest wykorzystanie młotka elektromagnetycznego. Urządzenie wykorzystuje uderzenie elektromagnetyczne, które wyzwala siłę o dużej intensywności i koncentracji. Pozwala to na plastyczne odkształcenie kości oraz jej kondensację jednocześnie bez utraty kości. Tarcie mechaniczne między instrumentem, a kością powstaje w ciągu mikrosekund - 120μs, a więc w przedziale czasu zbyt krótkim, aby wytworzyć ciepło i w konsekwencji podnieść temperaturę kości.

Jak wiadomo ciepło / przegrzanie kości jest jednym z głównych czynników ryzyka stanowiących o niepowodzeniu osseointegracji. Dzięki urządzeniom elektromagnetycznym można to zagrożenie całkowicie wyeliminować.

Porównanie siły aplikowanej ręcznym młotkiem chirurgicznym oraz elektromagnetycznym młotkiem Magnetic Mallet.

Stabilizacja pierwotna jest kluczowym czynnikiem wpływającym na powodzenie osseointegracji ponieważ zwiększa współczynnik przetrwania implantów w kości o gęstości typu D3 oraz D4.

Jest udowodnione, że wszczepianie implantów techniką osteotomową nie tylko zwiększa stabilizację pierwotną, ale też przyśpiesza proces gojenia kości.